دندان پزشکی یوسف بالوی پورپولیپ دندان یا به اصطلاحی دیگر پالپ دندان که به آن پالپیت هایپرپلازی مزمن یا پالپیت تکثیر شونده هم می گویند، نوعی التهاب پالپی تکثیری دندانی می باشد که معمولا به علت قرار گرفتن بافتهای جوان دندان در معرض پوسیدگی شدید بر اثر عوامل مختلف اتفاق می افتد.
وضعیت گفته شده نوعی پالپیت برگشت ناپذیر است که مزمن می باشد و معمولا دارای هیچ نشانه ای نمی باشد.همچنین این رشد غیر طبیعی بافتها با درمان های دارویی برطرف نمی شود و برای درمان باید به متخصص مراجعه کرد و یک پروسه ی درمانی تقریبا پیچیده ای را تجربه کرد.
یکی از متداول ترین روش های درمانی پولیپ دندان، درمان ریشه همراه با قرار دادن روکش دندان است. همچنین دندانی که دچار پولیپ شدید شده است ، باید کشیده شود. سپس با استفاده از روش های درمانی مانند ایمپلنت و...می توان زیبایی دهان را حفظ نمود.
درمان پولیپ دندان چگونه است؟
برای شروع روند درمان پولیپ های درمانی، دندانپزشک بعد از بی حس کردن موضعی دندان شروع به حذف عوامل پوسیده شده ، پالپ باقیمانده و نسوج آلوده و عفونی در دندان و اطراف آن می کند.
در مرحله ی بعدی از درمان، پزشک متخصص کانال های دندان را با استفاده از ابزار آلات مخصوص فرم دهی می کند و بعد از فرم دهی،دندانپزشک شروع به پرکردن دندان می کند.
نکته مهم درباره ی درمان پلیپ های دندانی این است که در صورتی که درمان ریشه دندان ها به طور کامل و صحیح انجام شود، درمان موفق آمیز انجام می گیرد و در صورت انجام نا صحیح پروسه ی درمان بیمار در دراز مدت دچار مشکل خواهد شد.
توجه داشته باشید که دندان پس از معالجه ریشه هنوز زنده می ماند زیرا تغذیه خارجی آن از سمت بافت های در برگیرنده هنوز ادامه دارد. البته این زنده ماندن به معنای آن نیست که دندان مثل دیگر دندان ها به تحریکات حرارتی و الکتریکی پاسخ مثبت دهد.
معمولاً پس از درمان پولیپ دندان،بیمار مقداری درد و ناراحتی خفیف تا متوسط را تا چند روز تجربه خواهد کرد که با تجویز مسکن های ضدالتهاب این درد هم کنترل خواهد شد. توجه داشته باشید در صورت تجربه ی درد دندان حتما با دندانپزشک معالج تماس بگیرید.
یکی از دلایل عدم مراجعه افراد برای درمان پولیپ های دندانی، ترس بی دلیل از روند درمان است. امروزه با ارائه مواد بی حسی قوی و ابزار و تکنیک های پیشرفته، درد حین درمان ریشه به حداقل کاهش یافته است. در صورتی که فرد هنوز به دلایلی ترس از این درمان دارد، می توان با روش های مختلف بی حسی و یا حتی بیهوشی تحت درمان قرار گیرد.
چرا پولیپ دندان به وجود می آید؟
پولیپ دندان معمولا به علت پوسیدگی در یک دندان بزرگ مانند دندان عقل و عدم درمان سروقت این دندان ها ایجاد می شود. پولیپ های دندانی همچنین در دندان آسیاب بزرگ دوم دائمی یا گاهی دندان آسیاب بزرگ اول دائمی تشکیل می شود. علت این موضوع این است که معمولا این دندانها بیشتر از سایر دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند و به دلیل دسترسی سخت آنها برای نگهداری های دندانی بیشتر در معرض پوسیدگی قرار دارند.
پولیپ دندان معمولا در شرایطی به وجود می آید که دندان ها در سنی که گردش خون هنوز در ریشه دندان به خوبی برقرار است، دچار پوسیدگی گسترده شده اند. این نشان می دهد در واقع این فرایند در اوایل زندگی (کودکی) شروع می شود اگر چه خود ضایعه ممکن است بعدها دیده شود. ادامه یافتن فعالیت باکتریهای مضر که باعث ایجاد پوسیدگی شده اند، منجر به ناراحتی و تورم پالپ داخل دندان میشود.
روش درمان پالپ دندان کودکان چگونه است؟
به این نکته باید توجه داشت که پالپ های دندان را نمی توان با چشم غیر مسلح دید. پالپ قسمت مرکزی هر دندان است که از اعصاب، بافت و تعداد زیادی رگ های خونی تشکیل شده است، که با یکدیگر به صورت هماهنگ کار می کنند تا باعث رساندن مواد معدنی ضروری و اکسیژن به دندان بشوند.
پالپ های دندانی ممکن است از روشهای متفاوتی آسیب ببیند. همچنین ممکن است پوسیدگی دندان یا آسیب تروماتیک در کودکان به بی پوشش ماندن پالپ دندان منجر شود که التهاب دندان و درد آن را در پی دارد. درمان پالپ دندان کودکان تحت عناوین مختلفی شناخته می شود، از جمله: درمان ریشه، پالپوتومی، پالپکتومی و درمان عصب. هدف اصلی آن درمان، احیاء و حفظ دندان عفونی است.
علائم پولیپ دندان
درد مداوم دندان بدون هیچ علت خاصی
دردهای دندانی بی دلیل هنگام شب
حساسیت و واکنش شدید دندانی به غذاهای داغ یا سرد
تورم یا قرمزی اطراف دندانی که تحت تأثیر این مشکل قرار گرفته است.
لق شدن و جابجایی بی دلیل دندانی که تحت تأثیر این مشکل قرار گرفته است.
دلایل ایجاد پولیپ دندان
پوسیدگی در دندان های جوان در شرایطی که بخش زیادی از ساختار دندان از دست رفته است.
شکستگی دندان که باعث صدمه دیدن بافتهای پالپ شده است.
تحریک مکانیکی بافتها در اثر جویدن و فعالیت باکتریها
جمع بندی
همانطور که فهمیدیم معمولا پولیپ های دندانی در اثر تحریک مکانیکی و باکتریایی پالپ دندان ایجاد میشود که در آن در اثر پوسیدگی یا صدمه فیزیکی شدید، تخریب تاج دندان اتفاق افتاده است.
در این مطلب همچنین گفتیم که عوامل مکانیکی که باعث ایجاد این مشکل می شوند شامل شکستگی دندان و نمایان شدن پالپ و یا از دست دادن ترمیم دندانی می باشد. معمولاً تمامی پوشش عاج در اثر تخریب دندان از بین می رود. نمایان شدن بخش گسترده ای از بافت پالپ دندان در محیط دهان و هجوم باکتری ها به پالپ منجر به التهاب مزمن می شود که این وضعیت واکنش گرانولی شدن بافت را به دنبال دارد. واکنش هایپرپلازی بافت به علت خون رسانی زیاد و قدرتمند در پالپ دندان جوان و واکنش ایمنی مساعد که در مقابل نفوذ باکتری ها مقاومت بیشتری دارد اتفاق می افتد. به علاوه از آنجایی که فضای بخش مرکزی دندان به دهان راه یافته و باز شده است، مواد ترشحی بافت ملتهب پالپ به راحتی در حفره دهان تخلیه می شود و در نتیجه به علت عدم محدودیت فضا، مایعات و فشار در داخل دندان تجمع نمی یابد. به همین علت نکروز بافتی در اثر تحت فشار قرار گرفتن رگهای خونی ریز که معمولاً در پالپیت برگشت ناپذیر مشاهده می شود، در اینجا اتفاق نمی افتد.