ایمپلنت ساب پروستئال چیست؟

ایمپلنت ساب پروستئال نسل جدیدی از ایمپلنت ها و پروتزهای ثابت است که در حوزه دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. ایمپلنت ساب پریوستئال عمدتا از جنس تیتانیوم ساخته می شود تا بتواند در زمینه توانبخشی فک‌های آتروفیک با اوردنچرها نقش دندان های طبیعی را به خوبی ایفا کند. فرایند توانبخشی در بخش دهان و دندان از طریق دو نوع ایمپلنت دندان صورت می گیرد که به ایمپلنت های ساب پریوستال و اندوستئال معروف هستند.

اغلب افراد جامعه با ایمپلنت های اندوستال آشنا هستند، زیرا این نوع از ایمپلنت ها بیشترین کاربرد را در حوزه ترمیم دندان های از بین رفته دارند. در فرایند ایمپلنت های اندوستال فیکسچرها در استخوان فک کاشته می شوند. اما در ایمپلنت ساب پروستئال فیکسچرهای پروتز در زیر لثه و در قسمت بالای استخوان فک قرار می گیرند. به همین دلیل، در اغلب اوقات آنها را با نام ایمپلنت های "روی استخوان" می شناسند.

مزایای ایمپلنت ساب پروستئال

این نوع از ایمپلنت های اوردنچری بارگذاری راه حلی برای توانبخشی فک های آتروفیک هستند که در حال طبق آخرین فناوری موجود ساخته می شوند. پروتز های ساب پریوستئال و اندوسی مزایای فراوانی نسبت به روش‌های پیوند استخوان کلاسیک و روش های مختلف کاشت ایمپلنت درونی دارند.

1. بارگذاری پروتز ها و فیکسچر ها در فک های آتروفیک به صورت تک مرحله ای و سریع انجام می شود.

2. تناسب کامل ایمپلنت با فک های آتروفیک و سایر اعضای طبیعی بدن

3. حراجی ساده و سریع به همراه کاهش خطر عفونت اعضای مختلف دهان و صورت

4. جایگزینی مناسب برای ایمپلنت های اندوسی شکسته یا پس زده

5. اقامت کوتاه در مراکز درمانی به همراه صرف هزینه پایین تر نسبت به سایر روش های کاشت پروتز و ایمپلنت دندان

6. کوتاه بودن دوره درمان

 بیشتر بخوانید: ایمپلنت دندان مناسب چه کسانی است؟

اهمیت ایمپلنت ساب پریوستئال

اگر بیماری که می خواهد ایمپلنت انجام دهد دارای استخوان فک سالم و با ضخامت کافی باشد، محکم کردن دندان مصنوعی یک کار بسیار ساده است. یک استخوان فک قوی و سالم با اندازه مناسب می‌تواند پین‌ها و فیکسچرهای کاشته شده تیتانیومی را در موقعیت‌های مختلف به خوبی نگه دارد. این پین‌ها در حقیقت به عنوان لنگر قسمت های اصلی ایمپلنت‌ها، روکش‌ها یا مجموعه‌های کامل پروتز عمل میکنند.

گاهی اوقات، استخوان فک بیمار همچون افرادی که برای مدتی چند سال از دندان مصنوعی استفاده کرده اند تراکم ، ضخامت و حتی سلامت کافی برای نگهداری فیکسچرها را ندارند. از سوی دیگر فقدان دندان به خودی خود می تواند منجر به تحلیل رفتن استخوان فک شود. در این حالت دندانپزشک توصیه می کند تا بیمار از ایمپلنت ساب پریوستئال استفاده کند.

این پروتز های تیتانیومی در واقع همان کار پین‌های استاندارد را انجام می‌دهند، در حالی که برای نگه داشتن آن‌ها به بافت استخوان نیاز نخواهد بود. ممکن است دندانپزشک از پیوند استخوان را برای ایجاد تراکم استخوان استفاده نماید که در بسیاری از مواقع، استخوان فکی که کاملاً سالم به نظر می رسد، در هنگام عکسبرداری و اسکن با اشعه ایکس، بسیار متخلخل باشد. بنابراین چنین استخوانی به هیچ وجه نمی تواند یک سنجاق، باله یا تیغه را محکم نگه دارد، پس ایمپلنت ساب پریوستئال بهترین راه حل برای این بیماران محسوب می شود.

روش کاشت دندان ساب پروستئال

به عبارت بهتر دو عمل جراحی برای ساخت و قرار دادن ایمپلنت ساب پروستئال در داخل دهان بیمار مورد نیاز است. این ایمپلنت ها باید به‌صورت سفارشی ساخته شود تا با استخوان فک ، اندازه دندان ها و... فرد خاص مطابقت داشته باشد. در مرحله اول، جراح دهان و دندان، بافت لثه را با کمک چاقوی جراحی باز می‌کند تا به استخوان فک برسد. سپس نقطه اتصال و موقعیت پایه‌هایی که پل‌ها را نگاه می‌دارند، اثر استخوانی برداشته می‌شود.

این پروتزهای ثابت دندانی که شبیه پیچ، سیلندر یا تیغه هستند که در گام بعدی برای جاسازی آنها در دهان بیمار، جراح دهان از بی حسی موضعی استفاده می کند. بعد از بی حس کردن بخشی از دهان پزشک بخش هایی که قرار است به عنوان ریشه دندان عمل کند را در داخل لثه جاساز می کند. سپس ایمپلنت حدود سه تا شش ماه در داخل دهان باقی می‌ماند تا استخوان‌سازی اتفاق بیفتد و تیتانیوم به استخوان شما بچسبد. در نتیجه پایه استواری برای ایجاد دندان مصنوعی می‌کند.

در مرحله سوم بافت لثه به پشت روی قاب ایمپلنت بخیه می شوند، به استثنای قطعات لنگر به نام اکستنشن های پرموکوزال که از لثه بیرون زده اند. در نهایت، جراح یک پل موقت روی اکستنشن قرار می دهد و به بافت دهان اجازه می دهد تا جای بخیه ها و برش هایی که انجام داده اندکی بهبود یابد. در نهایت بریجی که با دندان های طبیعی مطابقت دارد را پس از بهبودی لثه ها بر روی اکستنشن ها می چسباند.

با افزایش محبوبیت ایمپلنت های دهانی، فناوری ها و تحقیقات به ایجاد انواع مختلفی از ایمپلنت های دهانی کمک کرده اند، که برخی از آنها را می توان بدون محدودیت های معمول گزینه های اندوستئال سنتی نصب کرد.

مراقبت از جراحی ایمپلنت دندان پس از زیر پروستئال

گاهی اوقات بیماران از شکستن مداوم یا عوارض بعد از کاشت ایمپلنت دندانی زیر پروستئال شکایت می کنند. اما راه بهتر برای جلوگیری از بروز عوارض مختلف این نوع پروتز ها، رعایت بهداشت دهان و دندان و پیروی از دستورات جراح است. برخی از بیماران ممکن است بعد از عمل جراحی و جاسازی این پروتز، چند روز تورم و درد موقتی را تجربه کنند در این صورت بهتر است به مدت یک هفته از غذاهای نرم استفاده کنید.

فراموش نکنید سیگار کشیدن همواره به عنوان قاتل و عامل اصلی آسیب به بافت دهان و دندان شناخته شده، بنابراین استعمال آن می تواند خطر شکستگی در ایمپلنت های دندانی را افزایش دهد. بهتر است بعد از فرایند جراحی از مسکن و آنتی بیوتیک استفاده کنید و بعد از مدتی به مطب دندانپزشکی خود مراجعه کنید تا خیالتان از عفونت و رشد مناسب لثه راحت باشد. به این ترتیب دنداپزشک وضعیت دهان ، لثه ، پروتز و... را بررسی می کند و در صورت نیاز بخیه ها را برمی دارد.

بیشتر بخوانید: آشنایی با انواع روکش ایمپلنت

ایمپلنت برای چه کسانی مفید است؟

اگر قصد دارید از ایمپلنت به عنوان جایگزین دندان های آسیب دیده استفاده کنید مهم است که در وهله اول به یک متخصص ایمپلنت دندان مراجعه کنید. دندان پزشک با توجه به وضعیت شما تعیین می کند چه نوع ایمپلنتی برای جایگزینی دندان های تخراب شده شما مناسب است. اما به طور کلی ایمپلنت های ساب پریوستال برای افرادی که توده استخوانی کافی برای حمایت از ایمپلنت اندوستال ندارند،گزینه ایده آل هستند.

1. در صورت کمبود توده استخوانی، ایمپلنت‌های ساب پریوستئال نسبت به سایر ایمپلنت ها از موفقیت بسیار بالاتری برخوردار هستند.

2. ایمپلنت ساب پروستئال برای افرادی که از تحلیل استخوان فک رنج می برند، گزینه بسیار مناسبی است.

3. ایمپلنت های دندانی ساب پریوستئال در بالای استخوان فک و زیر لایه نازک بافت بین استخوان و لثه (پریوستئوم) قرار می‌گیرند.

4. ایمپلنت ساب پروستئال جایگزینی برای ایمپلنت های دندانی اندوستالبرای بیمارانی است که نمی تواند ازپروتزهای سنتی استفاده کنند.

5. بیمارانی که استخوان‌های فک دارای ارتفاع کمتری هستند به طوری که فک نمی‌تواند از ایمپلنت‌های دندانی آندوستال پشتیبانی کند.

نتیجه گیری

ایمپلنت ساب پروستئال یکی از پرکاربردترین ایمپلنت های دندانی است که معمولاً در شرایط استثنایی به بیمار توصیه می شود.اگر بیمار نیاز به جایگزینی دندان دارد ولی از فقدان استخوان و درصد موفقیت پایین پیوند استخوان عمودی در این ناحیه رنج می برد، ایمپلنت ساب پریوستئال گزینه بسیار مناسبی است.

این روش شیوه علاوه بر اینکه یک راه حل مناسب و ماندگار برای بریج ها یا پروتزهای ثابت است، بهترین راه را برای بازگرداندن لبخند به شما ارائه خواهد کرد.در ایمپلنت دندانی ایمپلنت ساب پریوستئال ، پروتزها و پیچ ها به جای استخوان بر روی آن قرار می گیرد.

سوالات متداول