عوامل مختلفی باعث از دست رفتن دندان ها می شود. با افزایش سن معمولا افراد حداقل یک دندان از دست می دهند. دلیل اصلی افتادن دندان ها اغلب پوسیدگی می باشد. وقتی دندان دچار پوسیدگی می شود و فرد از آن بی خبر است بعد از گذشت مدتی پوسیدگی به عصب دندان می رسد که در این صورت نیاز به درمان ریشه است. در برخی از موارد هم قسمتی از دندان شکسته می شود. وقتی ریشه دندان قابل درمان نباشد دندانپزشک مجبور است برای کاهش درد و رسیدن عفونت به لثه دندان را بکشد.
برای پر کردن جای دندان بهترین روش ایمپلنت می باشد. ایمپلنت جایگزین دندان از دست رفته می شود. ایمپلنت جایگزینی مناسب برای دندان های طبیعی است و یک درمان کاملا استاندارد محسوب می شود. ایمپلنت یک پایه از جنس تیتانیوم است که در استخوان فک قرار می گیرد.
مراحل درمان ایمپلنت و کاشت آن در دهان کمی طولانی است. به همین دلیل باید مراقبت های لازم از آن انجام گیرد.
یکی از مهم ترین اتفاقاتی که ممکن است برای ایمپلنت دندان رخ دهد، شکستن آن می باشد. شکستگی اگر مربوط به روکش ایمپلنت باشد روکش آن تعویض می شود. اما اگر ایمپلنت از پایه بشکند، درمان طولانی دارد.
مراقبت های لازم پس از درمان ایمپلنت
درمان ایمپلنت و موفقیت آن به متصل شدن پایه بین بافت نرم و سخت استخوان فک بستگی دارد. در برخی از مواقع این اتفاق نمی افتد و دندانپزشک مجبور است از درمان های جایگزین دیگر استفاده نماید. حال اگر اتصال انجام شود و در صورت عدم مراقبت صحیح پایه ایمپلنت در دهان دچار شکستگی شود، جایگذاری دوباره آن به سختی امکان پذیر است.
وقتی پایه در لثه قرار می گیرد برای اتصال باید مدتی صبر کرد. در این مدت مراقبت هایی لازم است که بیمار باید به آنها توجه کند. در ابتدا برای قرار دادن پایه لثه شکافته و سپس بخیه زده می شود. پس تا مدتی لثه زخم است. مراقبت از آن بسیار مهم می باشد. به هیچ عنوان به محل بخیه نباید دست زده شود زیرا امکان پاره شدن و خونریزی وجود دارد.
محل جراحی مستعد ورود عفونت و باکتری می باشد. برای جلوگیری از این اتفاق دندانپزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. همچنین لازم است محل جراحی بعد از هر وعده غذایی با استفاده از دهانشویه های حاوی آنتی بیوتیک و آنتی باکتریال شسته شود. همچنین می توان از دهانشویه آب و نمک نیز استفاده نمود.
در صورتی که بهداشت دهان دندان در این مدت رعایت نشود، عارضه به نام پری ایمپلنتایتیس رخ می دهد. این عارضه باعث عفونت بافت اطراف ایمپلنت می شود. که باعث وقفه در درمان و صرف هزینه های اضافی می گردد.
تا 24 ساعت بعد از جراحی امکان خونریزی اندک وجود دارد. برای کاهش خونریزی می توانید یک تکه گاز را روی دندان قرار داده و فشار دهید. خونریزی بعد از 24 ساعت می تواند نشانه مشکلی خاص در محل جراحی باشد. اگر این اتفاق افتاد هر چه سریع تر به دندانپزشکی مراجعه نمایید.
تا دو روز بعد از جراحی درد همراه بیمار است. این درد در ساعات اولیه بسیار بیشتر است و رفته رفته از آن کاسته می شود. با مسکن می توان درد را کاهش داد. اگر بیشتر از 2 روز درد داشتید بهتر است به دندانپزشکی مراجعه کنید.
تا حد امکان سعی کنید غذاهای شل و آبکی بخورید تا به محل ایمپلنت فشار وارد نشود. به دلیل از دست رفتن خون بهتر است آب و نوشیدنی های مقوی بنوشید.
توجه داشته باشید، با آنکه محل ایمپلنت زخم است حتما باید مسواک زده شود. فقط مراقب باشید مسواک به محل زخم برخورد نکند.
تورم صورت بعد از جراحی کاملا طبیعی می باشد برای کاستن تورم و درد می توانید از کیسه یخ استفاده کنید. تا دو هفته بعد از ایمپلنت و جراحی از استعمال دخانیات بپرهیزید. دود حاصل از سیگار باعث عفونت زخم می شود.
معمولا تا سه روز بعد از جراحی ایمپلنت، تورم، درد، خونریزی طبیعی است. اما اگر طولانی شود باید هر چه سریع به دندانپزشکی مراجعه نمایید.
بعد از کاشت روکش روی ایمپلنت باید مانند دندان طبیعی با آن رفتار شود. پلاک ها روی ایمپلنت نیز تجمع می کنند و می توانند باعث بروز عفونت بشوند. پس استفاده از مسواک و نخ دندان نباید فراموش شود. همچنین از خوردن غذاهای سفت و سخن و شکستن آجیل با دندان بپرهیزید.